Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

спех, -у, мужчынскі род
  размоўнае слова
  1. Паспешлівасць, спешна. Усё гэта (гранаты, соль, медыкаменты) спраўна, без лішняга спеху складалася ў апарожненыя пітоны. ← Янка Брыль. Прабач, не паспеў ён [чалавек] у спеху з табою як след развітацца. ← Янка Сіпакоў.
  2. у знач. прыслоўе спехам. Паспешліва, вельмі хутка. Можна, сказаць: .. «Спехам паеў і падаўся ў дарогу». ← Янка Скрыган. [Сотнікаў] выпусціў запар тры камяні, немец, ухіляючыся, спехам страляў. ← Васіль Быкаў.
  •••
  Не к спеху — не патрабуецца спешна.

❌

спех

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова спех
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	спе́х мн. спе́хі
Родны каго? чаго?	спе́ху мн. спе́хаў
Давальны каму? чаму?	спе́ху мн. спе́хам
Вінавальны каго? што?	спе́х мн. спе́хі
Творны кім? чым?	спе́хам мн. спе́хамі
Месны у кім? у чым?	спе́ху мн. спе́хах
Клічная форма	— мн. —

Слова спех (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік спех — у родным, давальным, творным і месным склоне

спех

Навігатар

Мемчыкі