Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 спіна, -ы, жаночы род
  1. Задняя (у жывёл — верхняя) частка тулава ад шыі да крыжа. Рыбак, які нёс сеці, выпрастаў нарэшце спіну і паварушыў плячыма. ← Віталі Вольскі. Гуз паморшчыўся — ён абдзёр спіну і плячо, калі лез пад нары. ← Алесь Шашкоў. Заклаўшы рукі за спіну, .. [Булай] задаволена пазіраў на квяцісты графік. ← Уладзімір Шыцік. Я схапіў сачок, ускочыў у ваду .. і ўбачыў побач з сабою доўгую цёмную спіну шчупака. ← Алесь Якімовіч. / у пераноснае значэнне ужыв. Рыбак зморана шпарыў па шырокай спіне пагорка, пакутна цямячы, што галоўнае цяпер — адбегчыся як мага далей. ← Васіль Быкаў. Хвалі паўзуць няўмольна, Калматыя спіны іх гнуцца. ← Юрась Свірка. Сонца аглядае развітальным позіркам [в]острыя спіны стрэх. ← Кандрат Крапіва.
  2. Тое, што і спінка (у 3 знач.). Старая выцягнула са свайго падгалоўя брудную, працёртую на спіне кашулю. ← Янка Брыль.
  •••
  Вецер у спіну каму гл. вецер.
  Вывезці на спіне гл. вывезці.
  Выехаць на чужой спіне гл. выехаць.
  Гнуць спіну гл. гнуць.
  Ездзіць на чыёй спіне гл. ездзіць.
  За спінай — а) каго, чыёй, у каго таемна, без ведама каго-н. [Джвучка:] — Вы мне тут сёння ўвесь вечар чаўплі, што за маім старшынствам жыццё было. Каму? Вам! Вы нажываліся за маёй спінай. ← Іван Пташнікаў; б) каго, чыёй, у каго на чые-н. сродкі; пад апекай каго-н. [Якуб] жа робіць вялікую справу — адвучвае такіх лайдакоў, як ты, жыць за чужой спінай. ← Яўген Васілёнак; в) у мінулым. У Куляшова ўзлятаюць да зорак людзі, якія маюць за спінай вялікі, вопыт барацьбы за зямлю. ← Рыгор Бярозкін; г) за сабой, ззаду. За спінаю ў мяне апынуўся горад, а наперадзе поле. ← Павел Кавалёў. [Да салдат] дайшла вестка аб тым, што непадалёку, можна сказаць, за іх спінаю, размясціліся танкавая брыгада і полк «кацюш». ← Іван Сіўцоў.
  За спінай каго; з-за спіны каго — ззаду каго-н., з-за каго-н. Стоячы за спінай свайго незнаёмага таварыша, Сцёпка то ўсміхаўся, то паціскаў плячыма, калі чуў няправільныя адказы. ← Якуб Колас. Уся Падвалока паказалася Івану з-за спіны старога і паплыла, паплыла, паплыла ўправа. ← Янка Брыль.
  Мароз па спіне ідзе (прайшоў, прабег) гл. мароз.
  Мурашкі забегалі (бегаюць, пабеглі, пайшлі) па спіне гл. мурашка.
  Не разгінаючы спіны гл. разгінаць.
  Нож у спіну гл. нож.
  Павярнуцца спінай да каго-чаго гл. павярнуцца.
  Стаяць за спінай чыёй, у каго гл. стаяць.
  Удар у спіну гл. удар.