назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова спуд
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
спу́д мн. спу́ды |
Родны каго? чаго? |
спу́ду мн. спу́даў |
Давальны каму? чаму? |
спу́ду мн. спу́дам |
Вінавальны каго? што? |
спу́д мн. спу́ды |
Творны кім? чым? |
спу́дам мн. спу́дамі |
Месны у кім? у чым? |
спу́дзе мн. спу́дах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што дурны папсуе, тое і разумны не паправіць.
— А ты ведаеш, што Іван амбідэкстр?
— Хто?
— Іван.
spud — беларуская лацінка
Слова спуд (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік спуд — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове спуджанасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› спрэ́чыць (8)
(3) пу́д ‹
› спсіхава́ны (10)
(7) перапу́д ‹
› спсіхава́ны (10)
(9) страхапу́д ‹
› спу́джана (8)
(4) упу́д ‹
› спу́джанасць (11)
(7) пярэ́пуд ‹
› спу́джаны (8)
(4) ару́д ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.