назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова старадаўнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
старада́ўнасць мн. старада́ўнасці |
| Родны каго? чаго? |
старада́ўнасці мн. старада́ўнасцяў, старада́ўнасцей |
| Давальны каму? чаму? |
старада́ўнасці мн. старада́ўнасцям |
| Вінавальны каго? што? |
старада́ўнасць мн. старада́ўнасці |
| Творны кім? чым? |
старада́ўнасцю мн. старада́ўнасцямі |
| Месны у кім? у чым? |
старада́ўнасці мн. старада́ўнасцях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Усё жыццё авечка ваўкоў баялася, а з'еў яе пастух.
грузінская прыказка— А ты ведаеш, што Іван амбідэкстр?
— Хто?
— Іван.
staradaŭnasć — беларуская лацінка
Слова старадаўнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік старадаўнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове старадаўшчына + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› старагрэ́часкі (13)
(10) паня́тнасць ‹
› старадаража́нка (14)
(10) заба́ўнасць ‹
› старадаро́жскі (13)
(8) да́ўнасць ‹
› старада́ўні (10)
(12) дзяржа́ўнасць ‹
› старада́ўны (10)
(18) вялікадзяржа́ўнасць ‹
› старада́ўшчына (13)
(16) самадзяржа́ўнасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Ніколі не крыўдзі беларуса.