ў
і
суа́ўтар — назоўнік суа́ўтарскі — прыметнік
канцэпт

суаўтарка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова суаўтарка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
суа́ўтарка

мн.  суа́ўтаркі
Родны
каго? чаго?
суа́ўтаркі

мн.  суа́ўтарак
Давальны
каму? чаму?
суа́ўтарцы

мн.  суа́ўтаркам
Вінавальны
каго? што?
суа́ўтарку

мн.  суа́ўтарак
Творны
кім? чым?
суа́ўтаркай, суа́ўтаркаю

мн.  суа́ўтаркамі
Месны
у кім? у чым?
суа́ўтарцы

мн.  суа́ўтарках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Твая бяда — твая нуда.
Не маё гарыць — не мне тушыць.
То не мая кароўка ўгрузла.


У псіхолага.
— Добры дзень, можна да вас запісацца? У мяне неадчэпнае жаданне выкінуцца з акна.
— Ёсць акенца на заўтра.


suaŭtarka — беларуская лацінка

Слова суаўтарка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік суаўтарка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове суаўтарства + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


суарэ́нда (8)

(12) палітгу́тарка

суасаджэ́нне (11)

(9) палу́тарка

суа́ўтар (7)

(7) а́ўтарка

суа́ўтарскі (10)

(8) пашта́рка

суа́ўтарства (11)

(12) экспеды́тарка

суа́ўтарстваваць (15)

(11) рэпеты́тарка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

налівай