назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова аўтагравюра
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
аўтагравю́ра мн. аўтагравю́ры |
Родны каго? чаго? |
аўтагравю́ры мн. аўтагравю́р |
Давальны каму? чаму? |
аўтагравю́ры мн. аўтагравю́рам |
Вінавальны каго? што? |
аўтагравю́ру мн. аўтагравю́ры |
Творны кім? чым? |
аўтагравю́рай, аўтагравю́раю мн. аўтагравю́рамі |
Месны у кім? у чым? |
аўтагравю́ры мн. аўтагравю́рах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Нап'ецца, дык з царамі б'ецца (а як праспіцца, дык і курыцы баіцца).
Для п'янай галавы ўсюды роўна, а для ног — адны ямы.
Але лёс склаўся так, што хрусць — і ўсё ціп-топ.
перакруткіaŭtahraviura — беларуская лацінка
Слова аўтагравюра (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік аўтагравюра — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове аўтаграфія + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› аўтаго́начны (11)
(11) тыпагравю́ра ‹
› аўтаго́нка (9)
(11) пірагравю́ра ‹
› аўтаго́ншчык (11)
(11) фотагравю́ра ‹
› аўтаграмадзянскі (16)
(12) геліягравю́ра ‹
› аўтаграфі́чна (12)
(7) нервю́ра ‹
› аўтаграфі́чны (12)
(5) дзюра́ ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.