ў
і
супо́ніць — дзеяслоў супо́р — назоўнік
канцэпт

супоня

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова супоня
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 супо́ня

мн.  супо́ні
Родны
каго? чаго?		 супо́ні

мн.  супо́нь
Давальны
каму? чаму?		 супо́ні

мн.  супо́ням
Вінавальны
каго? што?		 супо́ню

мн.  супо́ні
Творны
кім? чым?		 супо́няй, супо́няю

мн.  супо́нямі
Месны
у кім? у чым?		 супо́ні

мн.  супо́нях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

збаёдаць
// Згубіць, невядома дзе падзець.
// Загубіць, знішчыць.
// Марна патраціць (змарнаваць), перавесці.


у слоўніках няма слова, якое ведае кожны беларус:
БУСЬКА (у знач. пацалунак)


suponia — беларуская лацінка

Слова супоня (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік супоня — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове супор + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› супо́льства (10)

(7) абуго́ня ‹

› супо́льшчына (11)

(4) до́ня ‹

› супо́ніць (8)

(8) звяздо́ня ‹

› супо́р (5)

(5) бро́ня ‹

› супо́рат (7)

(5) Про́ня ‹

› супо́рліва (9)

(4) со́ня ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

на літаратурнай беларускай мове