у слоўніках не сустракаецца
гэтаназоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова сурта
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
сурта мн. — |
Родны каго? чаго? |
сурты мн. — |
Давальны каму? чаму? |
сурце мн. — |
Вінавальны каго? што? |
сурту мн. — |
Творны кім? чым? |
суртой, суртою мн. — |
Месны у кім? у чым? |
сурце мн. — |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Абяцанкамі цыган каня карміў, дык ён здох.
Цікава, у якім годзе з'явіцца першая ў Мінску шыльдачка шаЎрма...
кава — кавярня, шава — шавярня?surta — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
назоўнік сурта — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове сурфактант + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› суро́чны (7)
(7) рэто́рта ‹
› суро́чыцца (9)
(5) ку́рта ‹
› суро́чыць (8)
(5) ку́рта ‹
› сурфакта́нт (10)
(4) ю́рта ‹
› су́рык (5)
(5) ба́ста ‹
› су́рыкавы (8)
(10) заграба́ста ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.