Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 сын, -а; мн. сыны, -оў; мужчынскі род
  1. Асоба мужчынскага полу ў адносінах да сваіх бацькоў. Было ў .. [Прыборнага] шэсць дачок і ніводнага сына. ← Іван Шамякін. Тады сыноў рыбак паклікаў: — Дзеці, шукайце лёсу лепшага на свеце. ← Артур Вольскі.
  2. звычайна мн. (сыны, -оў). Бліжэйшыя патомкі, маладое пакаленне. І сэрцы не запэцкаюцца ў брудзе — Нам сорамна не будзе за сыноў. ← Пімен Панчанка. І мастакі і скульптары шукаюць Сакрэты рысаў, фарбаў, Каб як найлепш увекавечыць Для будучых сыноў зямлі Магутны воблік Леніна, — Усім цяпер вядомы. ← Змітрок Бядуля.
  3. (звычайна ў зваротку). устарэлае Асоба мужчынскага полу ў адносінах да свайго духоўніка або асобы духоўнага звання. — Ідзі, мой сын, і болей не грашы! — Сказаў архірэй на развітанне і блаславіў музыку ад душы, Не палажыўшы жаднага спагнання. ← Змітрок Астапенка.
  4. (з азначэннем). устарэлае Асоба мужчынскага полу, якая належыць да пэўнага грамадскага саслоўя. Купецкі сын.
  5. каго-чаго. кніжны стыль Чалавек як ураджэнец, жыхар якой-н. мясцовасці або прадстаўнік якой-н. нацыянальнасці. Сын стэпаў. ▪ Партызаны, партызаны, Беларускія сыны! ← Янка Купала. // Чалавек, кроўна, цесна звязаны з кім-, чым-н. Сыны рэвалюцыі. ▪ Разам з народам волю кавалі Партыі слаўнай сыны. ← Якуб Колас. // Чалавек, на якім адбіліся характэрныя рысы якой-н. эпохі. Сын свайго часу. ▪ Сыны вякоў. Эпох і пакаленняў З лучынай смольнай, З дымным ліхтаром Спускаліся ў зямныя сутарэнні Крышыць руду жалезную Кайлом. ← Уладзімір Верамейчык.
  •••
  Блудны сын (жартаўлівае) — пра члена сям'і або якога-н. калектыву, што не падпарадкоўваецца яго волі, парушае яго парадкі (з евангельскай прытчы пра непакорнага сына, які пайшоў з бацькоўскага дому, а пасля бадзяння з раскаяннем вярнуўся да бацькі).
  Гадзіцца ў сыны каму гл. гадзіцца¹.
  Сукін (чортаў) сын — ужываецца як лаянкавы выраз.