назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова тапільшчык
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
тапі́льшчык мн. тапі́льшчыкі |
Родны каго? чаго? |
тапі́льшчыка мн. тапі́льшчыкаў |
Давальны каму? чаму? |
тапі́льшчыку мн. тапі́льшчыкам |
Вінавальны каго? што? |
тапі́льшчыка мн. тапі́льшчыкаў |
Творны кім? чым? |
тапі́льшчыкам мн. тапі́льшчыкамі |
Месны у кім? у чым? |
тапі́льшчыку мн. тапі́льшчыках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
му́сібыць — відаць (пабочнае слова)
Мусібыць, Старнік не зможа існаваць, бо данатаў кот наплакаў.— Тася, ты мне падабаешся.
— Вацусь, у цябе вельмі добры густ, але вельмі дрэнныя шансы.
tapiĺščyk — беларуская лацінка
Слова тапільшчык (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік тапільшчык — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове тапільшчыца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› тапё́рка (7)
(8) пі́льшчык ‹
› тапё́рскі (8)
(11) крапі́льшчык ‹
› тапіё́ка (7)
(15) электрапі́льшчык ‹
› тапі́льшчыца (11)
(10) насі́льшчык ‹
› тапіна́мбур (10)
(11) трасі́льшчык ‹
› тапі́р (5)
(10) мясі́льшчык ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Шклянка — для вады (кантовая шклянка — гранёный стакан).
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель і кухаль — бакал для піва.
Чарка, стопка — невялікая шклянка, часта на ножцы (кілішак), прызначаная для піцця спіртных напіткаў. Шкляначка-адбіраначка, абдзіралачка.