ў
і
тапіё́ка — назоўнік тапі́льшчыца — назоўнік
канцэпт

тапільшчык

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова тапільшчык
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
тапі́льшчык

мн.  тапі́льшчыкі
Родны
каго? чаго?
тапі́льшчыка

мн.  тапі́льшчыкаў
Давальны
каму? чаму?
тапі́льшчыку

мн.  тапі́льшчыкам
Вінавальны
каго? што?
тапі́льшчыка

мн.  тапі́льшчыкаў
Творны
кім? чым?
тапі́льшчыкам

мн.  тапі́льшчыкамі
Месны
у кім? у чым?
тапі́льшчыку

мн.  тапі́льшчыках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

му́сібыць — відаць (пабочнае слова)

Мусібыць, Старнік не зможа існаваць, бо данатаў кот наплакаў.

— Тася, ты мне падабаешся.
— Вацусь, у цябе вельмі добры густ, але вельмі дрэнныя шансы.


tapiĺščyk — беларуская лацінка

Слова тапільшчык (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік тапільшчык — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове тапільшчыца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


тапё́рка (7)

(8) пі́льшчык

тапё́рскі (8)

(11) крапі́льшчык

тапіё́ка (7)

(15) электрапі́льшчык

тапі́льшчыца (11)

(10) насі́льшчык

тапіна́мбур (10)

(11) трасі́льшчык

тапі́р (5)

(10) мясі́льшчык


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

how to tell time

Шклянка — для вады (кантовая шклянка — гранёный стакан).
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель і кухаль — бакал для піва.
Чарка, стопка — невялікая шклянка, часта на ножцы (кілішак), прызначаная для піцця спіртных напіткаў. Шкляначка-адбіраначка, абдзіралачка.