Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

тупіца, -ы.
1. жаночы род Тупая сякера, каса і пад. [Юрка:] — Чаму ты тупіцаю колеш? [Юзік:] — Бо тата не дае вострае сякеры. Кажа, што я яшчэ калена рассяку сабе. ← Кузьма Чорны.
2. мужчынскі род і жаночы род; ДМ -у, Творны склон -ам, мужчынскі род; ДМ -ы, Творны склон -ай (-аю), жаночы род размоўнае слова зневажальнае Тупы, някемлівы, абмежаваны чалавек. [Сяргей Кірылавіч:] — Цэхавыя інжынеры амаль не займаюцца тэхнікай. А большасць жа з нас не тупіцы ад прыроды, хочуць вучыцца, расці. ← Валянцін Мыслівец.

❌

тупіца

гэта

— асоба

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова тупіца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	тупі́ца мн. тупі́цы
Родны каго? чаго?	тупі́цы мн. тупі́ц
Давальны каму? чаму?	тупі́цы мн. тупі́цам
Вінавальны каго? што?	тупі́цу мн. тупі́ц
Творны кім? чым?	тупі́цай, тупі́цаю мн. тупі́цамі
Месны у кім? у чым?	тупі́цы мн. тупі́цах
Клічная форма	— мн. —

— Добры дзень! Хачу паспець заказаць у вас столік.
— Добры дзень! Паспець да чаго?
— Да спаткання.
— Да спаткання.

Слова тупіца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік тупіца — у родным, давальным, творным і месным склоне

тупіца

Навігатар

Мемчыкі