назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова тымін
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
тымі́н мн. тымі́ны |
Родны каго? чаго? |
тымі́ну мн. тымі́наў |
Давальны каму? чаму? |
тымі́ну мн. тымі́нам |
Вінавальны каго? што? |
тымі́н мн. тымі́ны |
Творны кім? чым? |
тымі́нам мн. тымі́намі |
Месны у кім? у чым? |
тымі́не мн. тымі́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Адна ластаўка вясны не робіць.
— Ты такі смачны пірог згатавала.
— Дзякуй.
— Аб'ядзенне проста, падзяліся сакрэтам.
— Я сплю з тваім хлопцам.
tymin — беларуская лацінка
Слова тымін (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік тымін — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове тымол + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ты́мберс (7)
(6) саўмін ‹
› тыме́лія (7)
(7) Гедымі́н ‹
› тымідзі́н (8)
(8) альдымі́н ‹
› тымо́л (5)
(8) ве́дзьмін ‹
› тымо́лавы (8)
(9) дуралюмі́н ‹
› Тымо́р (5)
(18) сульфален-меглюмін ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.