назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова увярэднік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
увярэ́днік мн. увярэ́днікі |
Родны каго? чаго? |
увярэ́дніку мн. увярэ́днікаў |
Давальны каму? чаму? |
увярэ́дніку мн. увярэ́днікам |
Вінавальны каго? што? |
увярэ́днік мн. увярэ́днікі |
Творны кім? чым? |
увярэ́днікам мн. увярэ́днікамі |
Месны у кім? у чым? |
увярэ́дніку мн. увярэ́дніках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
І ціхая цішыня гром прыносіць.
У судзе.
— Гэты чалавек забраў у вас грошы? Пацяўпешка, адказвайце.
— Я не пацяўпешка, я пацярпелы.
— Вы аддалі грошы за грын-карту бамжу — вы пацяўпешка.
uviarednik — беларуская лацінка
Слова увярэднік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік увярэднік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове угаварванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› увярэ́дзіцца (11)
(9) пасрэ́днік ‹
› увярэ́дзіць (10)
(14) мова-пасрэднік ‹
› увярэ́длівы (10)
(14) мо́ва-пасрэ́днік ‹
› увясну́ (6)
(10) папярэ́днік ‹
› уга́ (3)
(10) выпярэ́днік ‹
› угава́рванне (11)
(8) сярэ́днік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.