ў
і
узбагачванне — назоўнік узбадзё́ранасць — назоўнік
канцэпт

узбагачэнне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова узбагачэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
узбагачэ́нне

мн.  узбагачэ́нні
Родны
каго? чаго?
узбагачэ́ння

мн.  узбагачэ́нняў
Давальны
каму? чаму?
узбагачэ́нню

мн.  узбагачэ́нням
Вінавальны
каго? што?
узбагачэ́нне

мн.  узбагачэ́нні
Творны
кім? чым?
узбагачэ́ннем

мн.  узбагачэ́ннямі
Месны
у кім? у чым?
узбагачэ́нні

мн.  узбагачэ́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Прыйшла вясна — ужо часу няма, прыйшло лета — бярыся то за тое, то за гэта, надышла восень — яшчэ работ восем.

ні спачынку, ні адпачынку

Мае дзверы заўсёды адчыненыя для вас. Выходзьце.


uzbahačennie — беларуская лацінка

Слова узбагачэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік узбагачэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове узбадзёранасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


узбагача́цца (11)

(16) узаемаабагачэ́нне

узбагача́ць (10)

(15) вуглеабагачэ́нне

узбагачванне (12)

(10) збагачэ́нне

узбадзё́ранасць (14)

(15) самаўзбагачэ́нне

узбадзё́раны (11)

(17) узаемаўзбагачэ́нне

узбадзё́раны (11)

(7) качэ́нне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

1,44 мегабайта