ў
і
узга́дваць — дзеяслоў узгадне́нне — назоўнік
канцэпт

узгадка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова узгадка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
узга́дка

мн.  узга́дкі
Родны
каго? чаго?
узга́дкі

мн.  узга́дак
Давальны
каму? чаму?
узга́дцы

мн.  узга́дкам
Вінавальны
каго? што?
узга́дку

мн.  узга́дкі
Творны
кім? чым?
узга́дкай, узга́дкаю

мн.  узга́дкамі
Месны
у кім? у чым?
узга́дцы

мн.  узга́дках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Як клічуць, так і адклікаюцца.


нечаканае:
даць петуха ‘вітацца ці развітвацца з кім-н.’, ‘цвёрда абяцаць што-н.’ і інш. (ужыванне выразу суправаджаецца поціскам рукі)

ідыёмы, якія мы страцілі

uzhadka — беларуская лацінка

Слова узгадка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік узгадка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове узгадненне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


узга́дванне (10)

(7) адга́дка

узга́двацца (10)

(6) зга́дка

узга́дваць (9)

(8) разга́дка

узгадне́нне (10)

(8) нязга́дка

узгадні́цца (10)

(8) здо́гадка

узгадні́ць (9)

(8) прыга́дка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

вінаваць сябе