Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

укол, -у, мужчынскі род
  1. Дзеянне паводле дзеяслоў уколваць — укалоць (у 1 знач.).
  2. Упырскванне чаго-н. пад скуру, ін'екцыя. Доктар, які прыехаў неўзабаве пасля званка, зрабіў дзеду ўкол і загадаў сабраць яго ў бальніцу. ← Васіль Хомчанка.
  3. размоўнае слова Уколатае месца. Пакласці грэлку на ўкол.
  4. пераноснае значэнне Заўвага, учынак, якія прычыняюць непрыемнасці, крыўдзяць, абражаюць каго-н. Кожная .. сустрэча [Вольгі і Сашы] суправаджалася ўзаемнымі ўколамі. ← Іван Новікаў.

❌

укол

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова укол
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	уко́л мн. уко́лы
Родны каго? чаго?	уко́лу мн. уко́лаў
Давальны каму? чаму?	уко́лу мн. уко́лам
Вінавальны каго? што?	уко́л мн. уко́лы
Творны кім? чым?	уко́лам мн. уко́ламі
Месны у кім? у чым?	уко́ле мн. уко́лах
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

Пахваліць жоначку не грэх.
напр.: мая жоначка божая пчолачка

(хаця вам любы коўч скажа, што хваліць трэба ўчынкі, а не чалавека)

Вельмі добра, што вы паслухалі доктара і нарэшце пачалі рабіць сабе ўколы. Вельмі дрэнна, што гэта гераін.

Слова укол (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік укол — у родным, давальным, творным і месным склоне

укол

Навігатар

Мемчыкі