улегласць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова улегласць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	уле́гласць мн. уле́гласці
Родны каго? чаго?	уле́гласці мн. уле́гласцяў, уле́гласцей
Давальны каму? чаму?	уле́гласці мн. уле́гласцям
Вінавальны каго? што?	уле́гласць мн. уле́гласці
Творны кім? чым?	уле́гласцю мн. уле́гласцямі
Месны у кім? у чым?	уле́гласці мн. уле́гласцях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Чалавек галодны ні на што не годны.

Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.

мованацыкі: з філіжанкі!

uliehlasć — беларуская лацінка

Слова улегласць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: