назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова умыснасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
умы́снасць мн. умы́снасці |
| Родны каго? чаго? |
умы́снасці мн. умы́снасцяў, умы́снасцей |
| Давальны каму? чаму? |
умы́снасці мн. умы́снасцям |
| Вінавальны каго? што? |
умы́снасць мн. умы́снасці |
| Творны кім? чым? |
умы́снасцю мн. умы́снасцямі |
| Месны у кім? у чым? |
умы́снасці мн. умы́снасцях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
На лапату ды за хату.
Узяць венік ды на сметнік.
Купіў — не прапіў.
umysnasć — беларуская лацінка
Слова умыснасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік умыснасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове умэбляванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› умы́сліваць (10)
(15) недабрамы́снасць ‹
› умы́сліць (8)
(13) неразмы́снасць ‹
› умы́сна (6)
(11) бязмы́снасць ‹
› умы́сны (6)
(12) злаўмыснасць ‹
› умы́сны (6)
(11) наўмы́снасць ‹
› умы́ты (5)
(13) ненаўмы́снасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.