назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова унармоўванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
унармо́ўванне мн. унармо́ўванні |
Родны каго? чаго? |
унармо́ўвання мн. унармо́ўванняў |
Давальны каму? чаму? |
унармо́ўванню мн. унармо́ўванням |
Вінавальны каго? што? |
унармо́ўванне мн. унармо́ўванні |
Творны кім? чым? |
унармо́ўваннем мн. унармо́ўваннямі |
Месны у кім? у чым? |
унармо́ўванні мн. унармо́ўваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Калі любіш — ажаніся, а не любіш — адкасніся.
адкаснуцца — адстаць, адчапіцца, адвязацца— Дарагая, хачу прызнацца: я табе здрадзіў.
— Я табе таксама.
— 1 красавіка!
— А я 15 лютага.
unarmoŭvannie — беларуская лацінка
Слова унармоўванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік унармоўванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове унаследаванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› унармава́ць (10)
(18) перапраграмо́ўванне ‹
› унармірава́ць (12)
(14) перазімо́ўванне ‹
› унарміро́ўваць (13)
(12) утаймо́ўванне ‹
› унармо́ўваць (11)
(15) перафармо́ўванне ‹
› унаро́кі (7)
(13) адфармо́ўванне ‹
› унасі́ць (7)
(14) расфармо́ўванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.