назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова упісванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
упі́сванне мн. упі́сванні |
| Родны каго? чаго? |
упі́свання мн. упі́сванняў |
| Давальны каму? чаму? |
упі́сванню мн. упі́сванням |
| Вінавальны каго? што? |
упі́сванне мн. упі́сванні |
| Творны кім? чым? |
упі́сваннем мн. упі́сваннямі |
| Месны у кім? у чым? |
упі́сванні мн. упі́сваннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
за вушка ды на сонейка
выкрыць, прыцягнуць да адказнасці каго-н.— Родненькая, што ты будзеш есці?
— А ў нас ёсць хлябок?
— Ёсць.
— А масліца?
— І масліца ёсць.
— А каўбаска?
— І каўбаска ёсць.
— Я буду аладачкі…
upisvannie — беларуская лацінка
Слова упісванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік упісванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове упіска + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› упі́саны (7)
(11) падпі́сванне ‹
› упіса́цца (8)
(9) спі́сванне ‹
› упіса́ць (7)
(11) распі́сванне ‹
› упі́свацца (9)
(10) выпі́сванне ‹
› упі́сваць (8)
(11) прыпі́сванне ‹
› упі́ска (6)
(11) забэ́рсванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.