назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова ураўняльнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ураўня́льнік мн. ураўня́льнікі |
Родны каго? чаго? |
ураўня́льніка мн. ураўня́льнікаў |
Давальны каму? чаму? |
ураўня́льніку мн. ураўня́льнікам |
Вінавальны каго? што? |
ураўня́льнік мн. ураўня́льнікі |
Творны кім? чым? |
ураўня́льнікам мн. ураўня́льнікамі |
Месны у кім? у чым? |
ураўня́льніку мн. ураўня́льніках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Каб не смяяліся ды не цешыліся, дык даўно б павесіліся.
Дзве прычыны, чаму я не даю грошы бяздомным:
1. Ім патрэбны грошы на алкаголь.
2. Мне патрэбны грошы на алкаголь.
uraŭniaĺnik — беларуская лацінка
Слова ураўняльнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік ураўняльнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове урахром + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ураўня́льна (10)
(12) папаўня́льнік ‹
› ураўня́льна-размеркава́льны (25)
(12) зараўня́льнік ‹
› ураўня́льнасць (13)
(13) разраўня́льнік ‹
› ураўня́льніцкі (13)
(11) натхня́льнік ‹
› ураўня́льны (10)
(12) узмацня́льнік ‹
› урахава́цца (10)
(17) перадузмацня́льнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.