ў
і
ураўня́льнасць — назоўнік ураўня́льніцкі — прыметнік
канцэпт

ураўняльнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова ураўняльнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ураўня́льнік

мн.  ураўня́льнікі
Родны
каго? чаго?
ураўня́льніка

мн.  ураўня́льнікаў
Давальны
каму? чаму?
ураўня́льніку

мн.  ураўня́льнікам
Вінавальны
каго? што?
ураўня́льнік

мн.  ураўня́льнікі
Творны
кім? чым?
ураўня́льнікам

мн.  ураўня́льнікамі
Месны
у кім? у чым?
ураўня́льніку

мн.  ураўня́льніках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Каб не смяяліся ды не цешыліся, дык даўно б павесіліся.


Дзве прычыны, чаму я не даю грошы бяздомным:
1. Ім патрэбны грошы на алкаголь.
2. Мне патрэбны грошы на алкаголь.


uraŭniaĺnik — беларуская лацінка

Слова ураўняльнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік ураўняльнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове урахром + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ураўня́льна (10)

(12) папаўня́льнік

ураўня́льна-размеркава́льны (25)

(12) зараўня́льнік

ураўня́льнасць (13)

(13) разраўня́льнік

ураўня́льніцкі (13)

(11) натхня́льнік

ураўня́льны (10)

(12) узмацня́льнік

урахава́цца (10)

(17) перадузмацня́льнік


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

адкуль у чыпсаў столькі ўлады нада мной