ў
і
урэ́зка — назоўнік урэмі́чны — прыметнік
канцэпт

урэма

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова урэма
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
урэ́ма

мн.  урэ́мы
Родны
каго? чаго?
урэ́мы

мн.  урэ́маў, урэ́м
Давальны
каму? чаму?
урэ́ме

мн.  урэ́мам
Вінавальны
каго? што?
урэ́му

мн.  урэ́мы
Творны
кім? чым?
урэ́май, урэ́маю

мн.  урэ́мамі
Месны
у кім? у чым?
урэ́ме

мн.  урэ́мах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пахваліць жоначку не грэх.
напр.: мая жоначка божая пчолачка

(хаця вам любы коўч скажа, што хваліць трэба ўчынкі, а не чалавека)

— Здароў, што робіш?
— Беляшы ем, матулька напякла.
— Ты ж сказаў, што не ясі пасля шасці.
— Ну вось гэты шосты. Пасля яго не буду.


urema — беларуская лацінка

Слова урэма (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік урэма — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове урэмія + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


урэ́звацца (9)

(5) дрэ́ма

урэ́зваць (8)

(8) экстрэ́ма

урэ́зка (6)

(8) дыятрэ́ма

урэмі́чны (8)

(10) квадрырэ́ма

урэмі́я (6)

(7) трырэ́ма

урэ́піцца (8)

(6) бярэ́ма


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пакаленне