назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова урэма
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
урэ́ма мн. урэ́мы |
Родны каго? чаго? |
урэ́мы мн. урэ́маў, урэ́м |
Давальны каму? чаму? |
урэ́ме мн. урэ́мам |
Вінавальны каго? што? |
урэ́му мн. урэ́мы |
Творны кім? чым? |
урэ́май, урэ́маю мн. урэ́мамі |
Месны у кім? у чым? |
урэ́ме мн. урэ́мах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пахваліць жоначку не грэх.
напр.: мая жоначка божая пчолачка
— Здароў, што робіш?
— Беляшы ем, матулька напякла.
— Ты ж сказаў, што не ясі пасля шасці.
— Ну вось гэты шосты. Пасля яго не буду.
urema — беларуская лацінка
Слова урэма (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік урэма — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове урэмія + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› урэ́звацца (9)
(5) дрэ́ма ‹
› урэ́зваць (8)
(8) экстрэ́ма ‹
› урэ́зка (6)
(8) дыятрэ́ма ‹
› урэмі́чны (8)
(10) квадрырэ́ма ‹
› урэмі́я (6)
(7) трырэ́ма ‹
› урэ́піцца (8)
(6) бярэ́ма ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.