ў
і
усёмагу́тна — прыслоўе усёмагу́тны — прыметнік
канцэпт

усёмагутнасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова усёмагутнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
усёмагу́тнасць

мн. 
Родны
каго? чаго?
усёмагу́тнасці

мн. 
Давальны
каму? чаму?
усёмагу́тнасці

мн. 
Вінавальны
каго? што?
усёмагу́тнасць

мн. 
Творны
кім? чым?
усёмагу́тнасцю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
усёмагу́тнасці

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І хітры ліс у пастку трапляе.


канечне / канешне — гэта абавязкова
а «конечно, разумеется» — гэта вядома (ж), а як жа (анягож), безумоўна, бясспрэчна (відавочна), несумненна (несумнеўна), натуральна, (само сабой) зразумела, а ўжо ж

ну а то ж!

usiomahutnasć — беларуская лацінка

Слова усёмагутнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік усёмагутнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове усенавуч + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


усёзнішча́льна (13)

(14) маламагу́тнасць

усёзнішча́льны (13)

(17) электрамагу́тнасць

усёмагу́тна (10)

(13) усемагу́тнасць

усёмагу́тны (10)

(14) звышмагу́тнасць

усёмагу́тны (10)

(10) паку́тнасць

усёпаглына́льна (14)

(13) беспаку́тнасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Кучысабішы