ў
і
уціна́ць — дзеяслоў уціра́нне — назоўнік
канцэпт

уціральнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова уціральнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 уціра́льнік

мн.  уціра́льнікі
Родны
каго? чаго?		 уціра́льніка

мн.  уціра́льнікаў
Давальны
каму? чаму?		 уціра́льніку

мн.  уціра́льнікам
Вінавальны
каго? што?		 уціра́льнік

мн.  уціра́льнікі
Творны
кім? чым?		 уціра́льнікам

мн.  уціра́льнікамі
Месны
у кім? у чым?		 уціра́льніку

мн.  уціра́льніках
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Выйсці хоць і за лапаць, абы не плакаць.
↓
Дзеўкай была — плакала, замуж выйшла — завыла.

выбірай: плакаць або выць

Але лёс склаўся так, што хрусць — і ўсё ціп-топ.

перакруткі

uciraĺnik — беларуская лацінка

Слова уціральнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік уціральнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове уціранне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› уціна́нне (8)

(12) абдзіра́льнік ‹

› уціна́цца (8)

(11) сузіра́льнік ‹

› уціна́ць (7)

(10) сціра́льнік ‹

› уціра́нне (8)

(11) выціра́льнік ‹

› уціра́цца (8)

(8) пра́льнік ‹

› уціра́ць (7)

(13) абвастра́льнік ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

дэдлайн