Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

фантаст, -а, Месны склон -сце, мужчынскі род
  1. Чалавек з багата развітай фантазіяй. Ці ж можна сумнявацца ў тым, што хутка чалавек стане гаспадаром космасу, ажыццявіць самыя смелыя мары фантастаў усіх вякоў і народаў. ← газета «Звязда».
  2. Фантазёр, летуценнік, які імкнецца здзейсніць фантастычныя мары, задумы. Гэта не сон летуценны, Не казка, Гэта не мроя старога фантаста. Недзе ў бяздонных глыбінях сусвету Вымпел чырвоны праносіць ракета. ← Пятрусь Макаль.
  3. Пісьменнік, які выкарыстоўвае фантастычныя сюжэты. Пачакайце! Ды гэта ж .. кабіна «машыны часу», .. якая з лёгкай рукі Герберта Уэлса падарожнічае па старонках кніг многіх пісьменнікаў-фантастаў. ← Анатоль Чаркасаў.

❌

фантаст

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова фантаст
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	фанта́ст мн. фанта́сты
Родны каго? чаго?	фанта́ста мн. фанта́стаў
Давальны каму? чаму?	фанта́сту мн. фанта́стам
Вінавальны каго? што?	фанта́ста мн. фанта́стаў
Творны кім? чым?	фанта́стам мн. фанта́стамі
Месны у кім? у чым?	фанта́сце мн. фанта́стах
Клічная форма	— мн. —

Слова фантаст (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік фантаст — у родным, давальным, творным і месным склоне

фантаст

Навігатар

Мемчыкі