філіжанка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова філіжанка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	філіжа́нка мн. філіжа́нкі
Родны каго? чаго?	філіжа́нкі мн. філіжа́нак
Давальны каму? чаму?	філіжа́нцы мн. філіжа́нкам
Вінавальны каго? што?	філіжа́нку мн. філіжа́нкі
Творны кім? чым?	філіжа́нкай, філіжа́нкаю мн. філіжа́нкамі
Месны у кім? у чым?	філіжа́нцы мн. філіжа́нках
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

І ў цесце можна палец вывіхнуць.

Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.

мованацыкі: з філіжанкі!

Пачуваешся фрэмэнам, калі нясеш паўнюткую філіжанку кавы да працоўнага стала, перасоўваючыся пясчанаю хадою, каб не паразліваць.

з фэйсбукаў

filižanka — беларуская лацінка

Слова філіжанка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: