назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова фінт
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
фі́нт мн. фі́нты |
Родны каго? чаго? |
фі́нта мн. фі́нтаў |
Давальны каму? чаму? |
фі́нту мн. фі́нтам |
Вінавальны каго? што? |
фі́нт мн. фі́нты |
Творны кім? чым? |
фі́нтам мн. фі́нтамі |
Месны у кім? у чым? |
фі́нце мн. фі́нтах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пахваліць жоначку не грэх.
напр.: мая жоначка божая пчолачка
Раптам ты ператвараешся ў чалавека, які нікога не папракае, пазбягае пустых размоў, спакойна глядзіць на людзей, што робяцца чужымі, і добра разумее: усё да лепшага.
fint — беларуская лацінка
Слова фінт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік фінт — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове фінціклюшка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› фінпла́н (7)
(11) геагельмі́нт ‹
› фінскамо́ўны (11)
(12) фітагельмі́нт ‹
› фі́нскі (6)
(11) біягельмі́нт ‹
› фінціклю́шка (11)
(11) брэйк-по́йнт ‹
› фінціклю́шка (11)
(10) матч-по́йнт ‹
› фінціфлю́шка (11)
(9) плакадо́нт ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.