ў
і
фі́нскі — прыметнік фінціклю́шка — назоўнік
канцэпт

фінт

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова фінт
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
фі́нт

мн.  фі́нты
Родны
каго? чаго?
фі́нта

мн.  фі́нтаў
Давальны
каму? чаму?
фі́нту

мн.  фі́нтам
Вінавальны
каго? што?
фі́нт

мн.  фі́нты
Творны
кім? чым?
фі́нтам

мн.  фі́нтамі
Месны
у кім? у чым?
фі́нце

мн.  фі́нтах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пахваліць жоначку не грэх.
напр.: мая жоначка божая пчолачка

(хаця вам любы коўч скажа, што хваліць трэба ўчынкі, а не чалавека)

Раптам ты ператвараешся ў чалавека, які нікога не папракае, пазбягае пустых размоў, спакойна глядзіць на людзей, што робяцца чужымі, і добра разумее: усё да лепшага.


fint — беларуская лацінка

Слова фінт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік фінт — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове фінціклюшка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


фінпла́н (7)

(11) геагельмі́нт

фінскамо́ўны (11)

(12) фітагельмі́нт

фі́нскі (6)

(11) біягельмі́нт

фінціклю́шка (11)

(11) брэйк-по́йнт

фінціклю́шка (11)

(10) матч-по́йнт

фінціфлю́шка (11)

(9) плакадо́нт


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

як пазбавіцца пустэчы ў душы