ў
і
фра́нкфурцкі — прыметнік франтава́та — прыслоўе
канцэпт

франт

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова франт
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
фра́нт

мн.  фра́нты
Родны
каго? чаго?
фра́нта

мн.  фра́нтаў
Давальны
каму? чаму?
фра́нту

мн.  фра́нтам
Вінавальны
каго? што?
фра́нта

мн.  фра́нтаў
Творны
кім? чым?
фра́нтам

мн.  фра́нтамі
Месны
у кім? у чым?
фра́нце

мн.  фра́нтах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

франт — чалавек, які любіць модна апранацца; моднік, фарсун
(ж. франціха, фарсуха, модніца)
дэндзі — вытанчана, элегантна адзеты свецкі чалавек; франт

фарсіць — франціць, быць франтам // важнічаць, выстаўляючы што-н. напаказ; красавацца
фарсісты — які любіць фарсіць; франтаваты, модны


Жонка спытала, што рабіць з полем. Адказаў — палі.
Тлумачу пажарным, што такое аманімія.


frant — беларуская лацінка

Слова франт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік франт — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове франтаватасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


фра́нкскі (8)

(8) фігура́нт

Фра́нкфурт (9)

(9) абскура́нт

фра́нкфурцкі (11)

(11) прэйскура́нт

франтава́та (10)

(6) жыра́нт

франтава́тасць (13)

(8) індаса́нт

франтава́ты (10)

(8) адраса́нт


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

адкладаў на заўтра