назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова франтыт
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
франты́т мн. франты́ты |
| Родны каго? чаго? |
франты́ту мн. франты́таў |
| Давальны каму? чаму? |
франты́ту мн. франты́там |
| Вінавальны каго? што? |
франты́т мн. франты́ты |
| Творны кім? чым? |
франты́там мн. франты́тамі |
| Месны у кім? у чым? |
франты́це мн. франты́тах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
на вуснах мёд, а ў (на) сэрцы лёд у каго — хто-н. знешне ветлівы, далікатны, а спадцішка прычыняе шкоду, непрыемнасці
прагну жлукціць старку нагбом з цэбра
frantyt — беларуская лацінка
Слова франтыт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік франтыт — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове францік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› франто́нчык (10)
(11) перыаданты́т ‹
› франтыспі́с (10)
(11) пераядантыт ‹
› франтыспі́сны (12)
(9) алемантыт ‹
› фра́нцік (7)
(9) керсанты́т ‹
› франціро́р (9)
(8) аргенты́т ‹
› фра́нціха (8)
(8) цэменты́т ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.