ў
і
хары́ст — назоўнік Харыто́наў — назоўнік
канцэпт

харыстка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова харыстка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
хары́стка

мн.  хары́сткі
Родны
каго? чаго?
хары́сткі

мн.  хары́стак
Давальны
каму? чаму?
хары́стцы

мн.  хары́сткам
Вінавальны
каго? што?
хары́стку

мн.  хары́стак
Творны
кім? чым?
хары́сткай, хары́сткаю

мн.  хары́сткамі
Месны
у кім? у чым?
хары́стцы

мн.  хары́стках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Слова — вецер, а пісьмо — грунт.


Каменны век скончыўся не таму, што скончылася каменне.
Нафтавы век скончыцца не таму, што скончыцца нафта.


charystka — беларуская лацінка

Слова харыстка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік харыстка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове харыус + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


Харыс (5)

(14) пражэктары́стка

Харысан (7)

(11) скутары́стка

хары́ст (6)

(11) мемуары́стка

Харыто́наў (9)

(12) дзекабры́стка

ха́рыус (6)

(13) эквілібры́стка

ха́рыусавы (9)

(10) дамбры́стка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

краса-дзеўчына