назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова цвікчэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
цвікчэ́нне мн. цвікчэ́нні |
Родны каго? чаго? |
цвікчэ́ння мн. цвікчэ́нняў |
Давальны каму? чаму? |
цвікчэ́нню мн. цвікчэ́нням |
Вінавальны каго? што? |
цвікчэ́нне мн. цвікчэ́нні |
Творны кім? чым? |
цвікчэ́ннем мн. цвікчэ́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
цвікчэ́нні мн. цвікчэ́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што было, даўно на мора сплыло.
Разумееш, што пасяліўся не ў самым добрым раёне, калі здымаеш грошы ў банкамаце з засохлымі кроплямі крыві на экране.
cvikčennie — беларуская лацінка
Слова цвікчэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цвікчэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цвіласць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› цві́каць (7)
(8) улічэ́нне ‹
› цві́кля (6)
(9) вылічэ́нне ‹
› цвіко́вы (7)
(10) прылічэ́нне ‹
› цвікчэ́ць (8)
(8) мякчэ́нне ‹
› цвілава́ты (9)
(10) памякчэ́нне ‹
› цві́ласць (8)
(9) змякчэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.