ў
і
цыразія́льны — прыметнік цыра́тавы — прыметнік
канцэпт

цырата

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова цырата
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
цыра́та

мн.  цыра́ты
Родны
каго? чаго?
цыра́ты

мн.  цыра́т
Давальны
каму? чаму?
цыра́це

мн.  цыра́там
Вінавальны
каго? што?
цыра́ту

мн.  цыра́ты
Творны
кім? чым?
цыра́тай, цыра́таю

мн.  цыра́тамі
Месны
у кім? у чым?
цыра́це

мн.  цыра́тах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не памогуць і чары, як каму хто не да пары.


Шукаў хату вайсковец. Прыйшоў першы раз глядзець, абышоў усе пакоі, вярнуўся ў прыхожую, паказвае на ўваходныя дзверы і пытаецца:
— А там што за пакой?


cyrata — беларуская лацінка

Слова цырата (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік цырата — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове цырачнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


цырава́цца (9)

(6) утра́та

цырава́ць (8)

(7) рэтра́та

цыразія́льны (11)

(6) дурата́

цыра́тавы (8)

(6) шырата́

цыра́тны (7)

(8) мадэра́та

цырато́вы (8)

(8) мадэра́та


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

каб морду тваю не бачыць