назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова цырата
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
цыра́та мн. цыра́ты |
Родны каго? чаго? |
цыра́ты мн. цыра́т |
Давальны каму? чаму? |
цыра́це мн. цыра́там |
Вінавальны каго? што? |
цыра́ту мн. цыра́ты |
Творны кім? чым? |
цыра́тай, цыра́таю мн. цыра́тамі |
Месны у кім? у чым? |
цыра́це мн. цыра́тах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не памогуць і чары, як каму хто не да пары.
Шукаў хату вайсковец. Прыйшоў першы раз глядзець, абышоў усе пакоі, вярнуўся ў прыхожую, паказвае на ўваходныя дзверы і пытаецца:
— А там што за пакой?
cyrata — беларуская лацінка
Слова цырата (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цырата — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цырачнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› цырава́цца (9)
(6) утра́та ‹
› цырава́ць (8)
(7) рэтра́та ‹
› цыразія́льны (11)
(6) дурата́ ‹
› цыра́тавы (8)
(6) шырата́ ‹
› цыра́тны (7)
(8) мадэра́та ‹
› цырато́вы (8)
(8) мадэра́та ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.