ў
і
цысо́іда — назоўнік цыстаграфі́чны — прыметнік
канцэпт

цыста

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова цыста
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 цы́ста

мн.  цы́сты
Родны
каго? чаго?		 цы́сты

мн.  цы́стаў
Давальны
каму? чаму?		 цы́сце

мн.  цы́стам
Вінавальны
каго? што?		 цы́сту

мн.  цы́сты
Творны
кім? чым?		 цы́стай, цы́стаю

мн.  цы́стамі
Месны
у кім? у чым?		 цы́сце

мн.  цы́стах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Што целу люба, то душы груба.
Смех — то дар багоў.

Хіба літаратурна замест ТОЕ казаць ТО?
Ці можна замест «якраз тое, што трэба» казаць «са́ма то»?

Ці павінен мужчына дарыць жанчыне кветкі на першым спатканні, калі грошы дала яму жонка толькі на бульбу і хлеб?


cysta — беларуская лацінка

Слова цыста (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік цыста — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове цыстаграфія + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› цыс-транс-ізамеры́я (18)

(8) махрыста ‹

› цыс-транс-тэ́ст (14)

(9) чаты́рыста ‹

› цысо́іда (7)

(11) фанабэ́рыста ‹

› цыстаграфі́чны (13)

(10) статацы́ста ‹

› цыстагра́фія (11)

(10) трыхацы́ста ‹

› цыстаідэ́я (9)

(5) чы́ста ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Пізанская вежа