ў
і
цыянурхлары́д — назоўнік цьме́нне — назоўнік
канцэпт

цьма

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова цьма
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
цьма́

мн. 
Родны
каго? чаго?
цьмы́

мн. 
Давальны
каму? чаму?
цьме́

мн. 
Вінавальны
каго? што?
цьму́

мн. 
Творны
кім? чым?
цьмо́й, цьмо́ю

мн. 
Месны
у кім? у чым?
цьме́

мн. 
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

сыпаць бісер (перлы) перад свіннямі

дарэмна гаварыць аб чым-н. ці даказваць што-н. таму, хто не здольны або не хоча зразумець гэта

усё жыццё кажу ПАтлумачце, а трэба РАСтлумачце

о_О

ćma — беларуская лацінка

Слова цьма (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік цьма — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове цьменне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


цыянпла́ў (8)

(6) шэ́льма

цыяну́равы (9)

(6) тасьма́

цыянурхлары́д (12)

(7) про́сьма

цьме́нне (7)

(6) кацьма́

цьме́ць (6)

(6) хацьма́

цьмя́на (6)

(6) ко́цьма


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

дзын і дзінь

па-беларуску: дзын / дзінь