ў
і
цюк-цю́к — выклічнік цюкава́нне — назоўнік
канцэпт

цюкавальнік

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова цюкавальнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 цюкавальнік

мн.  цюкавальнікі
Родны
каго? чаго?		 цюкавальніка

мн.  цюкавальнікаў
Давальны
каму? чаму?		 цюкавальніку

мн.  цюкавальнікам
Вінавальны
каго? што?		 цюкавальніка

мн.  цюкавальнікаў
Творны
кім? чым?		 цюкавальнікам

мн.  цюкавальнікамі
Месны
у кім? у чым?		 цюкавальніку

мн.  цюкавальніках
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Кіем таго, хто не пільнуе свайго.


Калі мне кажуць «Назаўтра раніцай ты аб гэтым пашкадуеш» — я сплю да абеду.


ciukavaĺnik — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

назоўнік цюкавальнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове цюкаванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› цю́к (3)

(19) спецразмеркава́льнік ‹

› цю́к (3)

(12) васкава́льнік ‹

› цюк-цю́к (7)

(12) брукава́льнік ‹

› цюкава́нне (9)

(11) цалава́льнік ‹

› цюкава́ны (8)

(15) зоркапла́вальнік ‹

› цюкава́ны (8)

(15) касмапла́вальнік ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пакаленне