назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова цюкоўшчык
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
цюко́ўшчык мн. цюко́ўшчыкі |
Родны каго? чаго? |
цюко́ўшчыка мн. цюко́ўшчыкаў |
Давальны каму? чаму? |
цюко́ўшчыку мн. цюко́ўшчыкам |
Вінавальны каго? што? |
цюко́ўшчыка мн. цюко́ўшчыкаў |
Творны кім? чым? |
цюко́ўшчыкам мн. цюко́ўшчыкамі |
Месны у кім? у чым? |
цюко́ўшчыку мн. цюко́ўшчыках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
На галодны зуб усё смачна.
— Есці хаціця?
— Не хаціця, а хочаце.
— Ну, як хаціця.
ciukoŭščyk — беларуская лацінка
Слова цюкоўшчык (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цюкоўшчык — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цюкоўшчыца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› цюко́ваны (8)
(12) закарко́ўшчык ‹
› цюко́ваны (8)
(10) парко́ўшчык ‹
› цюко́ўка (7)
(8) ско́ўшчык ‹
› цюко́ўшчыца (10)
(10) апіло́ўшчык ‹
› цю́левы (6)
(12) распіло́ўшчык ‹
› цюлегардзі́нны (13)
(10) кайло́ўшчык ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Пінск