назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова цюльпан
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
цюльпа́н мн. цюльпа́ны |
Родны каго? чаго? |
цюльпа́на мн. цюльпа́наў |
Давальны каму? чаму? |
цюльпа́ну мн. цюльпа́нам |
Вінавальны каго? што? |
цюльпа́н мн. цюльпа́ны |
Творны кім? чым? |
цюльпа́нам мн. цюльпа́намі |
Месны у кім? у чым? |
цюльпа́не мн. цюльпа́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
І ў цесце можна палец вывіхнуць.
— Віншуем! Вас прынялі ў таемны ордэн вялікіх ныцікаў.
— Але я не хачу!
— Неблагі пачатак!
ciuĺpan — беларуская лацінка
Слова цюльпан (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цюльпан — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цюльпанчык + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› цю́ль (4)
(8) прэсшпа́н ‹
› цю́лька (6)
(6) шушпа́н ‹
› цюльпа́к (7)
(8) марцыпа́н ‹
› цюльпа́навы (10)
(6) трэпа́н ‹
› цюльпанападо́бна (15)
(7) цюцюпа́н ‹
› цюльпанападо́бны (15)
(6) Сцяпа́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.