чаканнік

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова чаканнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	чака́ннік мн. чака́ннікі
Родны каго? чаго?	чака́нніка мн. чака́ннікаў
Давальны каму? чаму?	чака́нніку мн. чака́ннікам
Вінавальны каго? што?	чака́нніка мн. чака́ннікаў
Творны кім? чым?	чака́ннікам мн. чака́ннікамі
Месны у кім? у чым?	чака́нніку мн. чака́нніках
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

марцовая пара — час заляцанняў, легкадумных паводзін (сакавіцкі час)
кот марцовы — распуснік, юрлівец, кныр, бабздыр, бабадур; пра немаладога — марцовы кавалер, стары бугай

правільна: бульбу спярша памыць, потым пачысціць, потым памыць яшчэ раз
і трэба мець калекцыю днушак: для сырога мяса, для хлеба, для гародніны-садавіны і г. д.

што вачамі лыпаем?

čakannik — беларуская лацінка

Слова чаканнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: