Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

багатыр, -а, мужчынскі род
1. Той, хто валодае вялікай маёмасцю, мае многа грошай; багач. [Настаўнік:] — Вы толькі падумайце: маленькая жменька дваран і багатыроў села вам на карак, захапіла лепшыя землі, жыве з вашае працы і вас жа катуе. ← Якуб Колас. [Павал:] — Калі я цяпер узбіўся на добрую.. гаспадарку, дык ужо мяне багатыром лічаць. ← Кузьма Чорны.
2. Казачны асілак, волат; вялікай сілы і адвагі чалавек, воін. Я не жартуючы хацеў бы пусціць па краіне мастацкае палатно, падобнае па зместу да «Багатыроў» Віктара Васняцова. Толькі сучаснае, аб нашых багатырах, якія стаяць на варце спакою і волі краіны. ← Янка Брыль. // пераноснае значэнне Пра што-н. велічнае, магутнае. Вось які ты, слаўны Кіеў, Старажытны багатыр! ← Хведар Жычка.

❌

багатыр

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова багатыр
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	багаты́р мн. багатыры́
Родны каго? чаго?	багатыра́ мн. багатыро́ў
Давальны каму? чаму?	багатыру́ мн. багатыра́м
Вінавальны каго? што?	багатыра́ мн. багатыро́ў
Творны кім? чым?	багатыро́м мн. багатыра́мі
Месны у кім? у чым?	багатыру́ мн. багатыра́х
Клічная форма	— мн. —

Слова багатыр (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік багатыр — у родным, давальным, творным і месным склоне

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Беларусы ніколі не віталіся «добрай раніцы», бо дурнота гэтак вітацца, калі прачынаешся ў абед.