ў
і
чыта́бельны — прыметнік чыта́ка — назоўнік
канцэпт

чытака

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова чытака
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
чыта́ка

мн.  чыта́кі
Родны
каго? чаго?
чыта́кі

мн.  чыта́к
Давальны
каму? чаму?
чыта́цы

мн.  чыта́кам
Вінавальны
каго? што?
чыта́ку

мн.  чыта́к
Творны
кім? чым?
чыта́кай, чыта́каю

мн.  чыта́камі
Месны
у кім? у чым?
чыта́цы

мн.  чыта́ках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Што хата мае, хай усім прымае.
Што маем, тым і прымаем.


Усе кажуць, што трэба знайсці сваё месца ў жыцці, я сваё знайшла — гэта ложак.


čytaka — беларуская лацінка

Слова чытака (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік чытака — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове чытака + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


чыта́бельна (10)

(10) контрата́ка

чыта́бельнасць (13)

(5) Іта́ка

чыта́бельны (10)

(6) ту́така

чыта́лка (7)

(4) чака́

чыта́льна-капірава́льны (21)

(9) патарча́ка

чыта́льнасць (11)

(8) старчака́


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

адкуль у чыпсаў столькі ўлады нада мной