Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

чэрап, -а; мн. чарапы, -оў; мужчынскі род
1. Шкілет галавы пазваночных і чалавека. Трапіўся б, скажам, на дарозе воўк (а іх тут багата зімою цягаецца), — Федзя адразу раскроіў бы яму чэрап і прыцягнуў у сяло. ← Мікола Ваданосаў. У супрацьлеглым канцы паляны мы знаходзім чэрап лася з пазваночным хрыбтом і абгрызеную лапатку. ← Віталі Вольскі. // Паверхня, верхняя частка галавы. Рэдкія валасы ледзь прыхоўваюць вылыселы чэрап. ← Рыгор Мурашка.
2. часцей мн. (чарапы, -оў). Абломак, асколак разбітага глінянага, шклянога, фарфоравага і пад. посуду. [Максім Астаповіч] зняў з акна вазончык і вынес на двор.., разбіў аб камень пасудзіну, усім вільготным влепкам узяў з чарапоў зямлю з раслінай і пасадзіў у .. зямлю. ← Кузьма Чорны. Калі Базылёва маці агледзелася і знайшла чарапы ад збана, яна ўсю віну ўзлажыла на Янку. ← Якуб Колас.

❌

чэрап

гэта

— косці галавы

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова чэрап
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	чэ́рап мн. чэ́рапы
Родны каго? чаго?	чэ́рапа мн. чэ́рапаў
Давальны каму? чаму?	чэ́рапу мн. чэ́рапам
Вінавальны каго? што?	чэ́рап мн. чэ́рапы
Творны кім? чым?	чэ́рапам мн. чэ́рапамі
Месны у кім? у чым?	чэ́рапе мн. чэ́рапах
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

кеміць — разумець, разбірацца, цяміць
цяміць — разумець сэнс падзей, гаворкі і пад.; разбірацца, кеміць
шалопаць — кумекаць, цяміць, разумець

Слова чэрап (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік чэрап — у родным, давальным, творным і месным склоне

чэрап

Навігатар

Мемчыкі