Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 шапка, -і, ДМ -пцы; Родны склон мн. -пак; жаночы род
  1. Галаўны ўбор, звычайна цёплы і мяккі.
  2. пераноснае значэнне Тое, што мае форму купала. Люблю я лес, адвечны бор, Дзе ўзносяць хвоі ўгору шапкі. ← Якуб Колас. Чым далей у лес, тым гусцей дрэвы, тым вышэй магутныя снегавыя шапкі. ← Міхась Лынькоў.
  3. Верхняя, расшыраная частка чаго-н., што мае стрыжэнь, ножку і пад. Толькі грыбы вылазяць, падымаючы на сваіх шапках пласт лясной прэлі. ← Аркадзь Чарнышэвіч. А грыбы сядзелі ціха, Так схаваўшыся ў мох, Што не толькі белых ног — Не відаць было і шапак. ← Пятро Глебка. // Верхняя круглая насенная частка сланечніку. Дзіўна. Адкуль у жыце мог з'явіцца сланечнік?! Ну так, сланечнік. Жоўтая шапка яго тоне ў налітых зернем каласах жыта. ← Ігнат Дуброўскі. Не злазячы з сядла, Сяргей разгледзеў і малюнак: хлопчык і дзяўчынка палівалі сланечнік з вялікай залатой шапкай. ← Васіль Хомчанка.
  4. пераноснае значэнне; чаго. Пра густыя, пышныя валасы. [Васіль] быў нават крыху вышэйшы за мяне, складны ў плячах, дужы ў руках, з пышнай шапкай светлых валасоў. ← Павел Кавалёў.
  5. Загаловак буйным шрыфтам, агульны для некалькіх артыкулаў у газеце, часопісе і пад. Усяго адразу не прачытаеш, таму пачаў праглядваць «шапкі» і ілюстрацыі. ← Аляксей Кулакоўскі.
  6. Верхні брус над дзвярамі, акном для мацавання іх. Вароты, як у людзей. Двайныя, з шапкай на шуллі, каб не пакрывіліся. ← Якуб Ермаловіч.
  •••
  Аж шапка паднялася на галаве — пра вялікі страх.
  Аршын з шапкай гл. аршын.
  Даць па шапцы гл. даць.
  Закідаць шапкамі гл. закідаць.
  Заламаць шапку гл. заламаць.
  Зняць шапку гл. зняць.
  Ламаць шапку гл. ламаць.
  На злодзеі шапка гарыць — пра таго, хто міжвольна або выпадкова сам паказвае, выдае тое, што больш за ўсё хоча схаваць.
  На разбор шапак гл. разбор.
  Па Сеньку (і) шапка — варты не больш таго, што мае.
  Спаць у шапку гл. спаць.
  Шапка валіцца — вельмі высока. А ўгару зірнеш — Шапка валіцца. ← Якуб Колас.
  Шапка-невідзімка — у казках — шапка, якая мае чарадзейную ўласцівасць рабіць нябачным таго, хто яе надзявае.