назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова шарпанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ша́рпанне мн. ша́рпанні |
Родны каго? чаго? |
ша́рпання мн. ша́рпанняў |
Давальны каму? чаму? |
ша́рпанню мн. ша́рпанням |
Вінавальны каго? што? |
ша́рпанне мн. ша́рпанні |
Творны кім? чым? |
ша́рпаннем мн. ша́рпаннямі |
Месны у кім? у чым? |
ша́рпанні мн. ша́рпаннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
мара́ — прывід, здань, насланнё
Вось-вось пакажацца звяруга!.. Ды доўга гэта штось патуга — Няма, а быць ужо пара. Цьфу, ты! Што ж гэта за мара? (Якуб Колас)Сплю на артапедычнай падушцы, а хацелася б на фінансавай.
šarpannie — беларуская лацінка
Слова шарпанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шарпанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шарпоцце + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шарпа́к (6)
(8) са́рпанне ‹
› шарпако́вы (9)
(13) землечарпа́нне ‹
› шарпані́на (9)
(10) вычарпа́нне ‹
› шарпану́цца (10)
(8) ке́рпанне ‹
› шарпану́ць (9)
(8) ко́рпанне ‹
› ша́рпацца (8)
(8) чэ́рпанне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.