ў
і
шарпані́на — назоўнік шарпану́цца — дзеяслоў
канцэпт

шарпанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова шарпанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ша́рпанне

мн.  ша́рпанні
Родны
каго? чаго?
ша́рпання

мн.  ша́рпанняў
Давальны
каму? чаму?
ша́рпанню

мн.  ша́рпанням
Вінавальны
каго? што?
ша́рпанне

мн.  ша́рпанні
Творны
кім? чым?
ша́рпаннем

мн.  ша́рпаннямі
Месны
у кім? у чым?
ша́рпанні

мн.  ша́рпаннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

мара́ — прывід, здань, насланнё

Вось-вось пакажацца звяруга!.. Ды доўга гэта штось патуга — Няма, а быць ужо пара. Цьфу, ты! Што ж гэта за мара? (Якуб Колас)

Сплю на артапедычнай падушцы, а хацелася б на фінансавай.


šarpannie — беларуская лацінка

Слова шарпанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шарпанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шарпоцце + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шарпа́к (6)

(8) са́рпанне

шарпако́вы (9)

(13) землечарпа́нне

шарпані́на (9)

(10) вычарпа́нне

шарпану́цца (10)

(8) ке́рпанне

шарпану́ць (9)

(8) ко́рпанне

ша́рпацца (8)

(8) чэ́рпанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

гуляць у гульні