ў
і
шва́цтва — назоўнік шва́чны — прыметнік
канцэпт

швачка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова швачка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 шва́чка

мн.  шва́чкі
Родны
каго? чаго?		 шва́чкі

мн.  шва́чак
Давальны
каму? чаму?		 шва́чцы

мн.  шва́чкам
Вінавальны
каго? што?		 шва́чку

мн.  шва́чак
Творны
кім? чым?		 шва́чкай, шва́чкаю

мн.  шва́чкамі
Месны
у кім? у чым?		 шва́чцы

мн.  шва́чках
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

ні качка, ні швачка — пра жанчыну, не здатную ні да якой справы

прыдумайце прымаўку пра такога ж мужчыну

Філоніць і філосаф у слоўніку стаяць побач. Супадзенне?


švačka — беларуская лацінка

Слова швачка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік швачка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове швед + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› Шварцэнэ́гер (11)

(9) начо́вачка ‹

› шва́х (4)

(9) лі́штвачка ‹

› шва́цтва (7)

(8) по́хвачка ‹

› шва́чны (6)

(10) белашва́чка ‹

› шве́д (4)

(12) залаташва́чка ‹

› шве́дка (6)

(9) набыва́чка ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

я пасля смеху з уласнага жарту