назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова шлёнка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
шлё́нка мн. шлё́нкі |
| Родны каго? чаго? |
шлё́нкі мн. шлё́нак |
| Давальны каму? чаму? |
шлё́нцы мн. шлё́нкам |
| Вінавальны каго? што? |
шлё́нку мн. шлё́нак |
| Творны кім? чым? |
шлё́нкай, шлё́нкаю мн. шлё́нкамі |
| Месны у кім? у чым? |
шлё́нцы мн. шлё́нках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не лічы кветачкі ўвесну, а палічы ягадкі ўвосень.
Па кветках яблыкаў не лічы.
— Мілая, толькі ўяві: заснём у абдымках адно аднаго, а рана-раненька ты ўстанеш і прыгатуеш сняданак. Праўда здорава?
— Ведаеш… ідзі ты дадому…
šlionka — беларуская лацінка
Слова шлёнка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шлёнка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шлёнка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шлё́ганне (8)
(8) маслё́нка ‹
› шлё́гаць (7)
(13) прэс-маслё́нка ‹
› шлё́гнуць (8)
(14) шпрыц-маслё́нка ‹
› шлё́нскі (7)
(7) зялё́нка ‹
› шлё́п (4)
(8) дзялё́нка ‹
› шлё́панец (8)
(10) падзялё́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.