ў
і
шлё́гнуць — дзеяслоў шлё́нка — назоўнік
канцэпт

шлёнка

гэта
— авечка

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова шлёнка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шлё́нка

мн.  шлё́нкі
Родны
каго? чаго?
шлё́нкі

мн.  шлё́нак
Давальны
каму? чаму?
шлё́нцы

мн.  шлё́нкам
Вінавальны
каго? што?
шлё́нку

мн.  шлё́нак
Творны
кім? чым?
шлё́нкай, шлё́нкаю

мн.  шлё́нкамі
Месны
у кім? у чым?
шлё́нцы

мн.  шлё́нках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не лічы кветачкі ўвесну, а палічы ягадкі ўвосень.
Па кветках яблыкаў не лічы.


— Мілая, толькі ўяві: заснём у абдымках адно аднаго, а рана-раненька ты ўстанеш і прыгатуеш сняданак. Праўда здорава?
— Ведаеш… ідзі ты дадому…


šlionka — беларуская лацінка

Слова шлёнка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шлёнка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шлёнка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шлё́ганне (8)

(8) маслё́нка

шлё́гаць (7)

(13) прэс-маслё́нка

шлё́гнуць (8)

(14) шпрыц-маслё́нка

шлё́нскі (7)

(7) зялё́нка

шлё́п (4)

(8) дзялё́нка

шлё́панец (8)

(10) падзялё́нка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

цяжкі характар