Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

шрот, -у, Месны склон шроце, мужчынскі род
  1. зборны назоўнік Дробныя свінцовыя шарыкі, якія разам з порахам служаць зарадам для паляўнічых стрэльб. Дазвол далі Грыгору паляваць у графскіх лясах, яшчэ і пораху і шроту выдалі. ← Якуб Колас. У стрэльбе быў добры зарад шроту. ← Уладзімір Корбан.
  2. зборны назоўнік спецыяльны тэрмін Адходы пасля выціскання алею з насення алейных раслін, якія ідуць на корм жывёле.
  3. пераноснае значэнне Пра тое, што сваім знешнім выглядам і ўласцівасцямі нагадвае такія шарыкі. Вадзяны шрот сыпаўся нам на шапкі, на целагрэйкі, сек па каленях. ← Якуб Ермаловіч. Нясуць калгаснікі на рынак Лясоў багатыя дары — Маліну, зорныя суніцы, Тугіх парэчак шрот буйны. ← Хведар Жычка.
   [Ням. Schrot.]

❌

шрот

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова шрот
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	шро́т мн. шро́ты
Родны каго? чаго?	шро́ту мн. шро́таў
Давальны каму? чаму?	шро́ту мн. шро́там
Вінавальны каго? што?	шро́т мн. шро́ты
Творны кім? чым?	шро́там мн. шро́тамі
Месны у кім? у чым?	шро́це мн. шро́тах
Клічная форма	— мн. —

Слова шрот (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік шрот — у родным, давальным, творным і месным склоне

шрот

Навігатар

Мемчыкі