назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова шруба
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
шру́ба мн. шру́бы |
Родны каго? чаго? |
шру́бы мн. шру́б |
Давальны каму? чаму? |
шру́бе мн. шру́бам |
Вінавальны каго? што? |
шру́бу мн. шру́бы |
Творны кім? чым? |
шру́бай, шру́баю мн. шру́бамі |
Месны у кім? у чым? |
шру́бе мн. шру́бах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
любошчы — любоўныя стасункі
Я жыву не адным днём, я жыву стагоддзямі.
(c) родная мова пра Дзень роднай мовыšruba — беларуская лацінка
Слова шруба (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік шруба — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове шрубаванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› шротаўло́ўнік (12)
(7) падру́ба ‹
› шро́тніца (8)
(5) труба́ ‹
› шру́б (4)
(11) стэрэатруба́ ‹
› шрубава́льны (11)
(4) ту́ба ‹
› шрубава́нне (10)
(6) раху́ба ‹
› шрубава́цца (10)
(4) шу́ба ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.