ў
і
шру́б — назоўнік шрубава́льны — прыметнік
канцэпт

шруба

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова шруба
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
шру́ба

мн.  шру́бы
Родны
каго? чаго?
шру́бы

мн.  шру́б
Давальны
каму? чаму?
шру́бе

мн.  шру́бам
Вінавальны
каго? што?
шру́бу

мн.  шру́бы
Творны
кім? чым?
шру́бай, шру́баю

мн.  шру́бамі
Месны
у кім? у чым?
шру́бе

мн.  шру́бах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

любошчы — любоўныя стасункі


Я жыву не адным днём, я жыву стагоддзямі.

(c) родная мова пра Дзень роднай мовы

šruba — беларуская лацінка

Слова шруба (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік шруба — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове шрубаванне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


шротаўло́ўнік (12)

(7) падру́ба

шро́тніца (8)

(5) труба́

шру́б (4)

(11) стэрэатруба́

шрубава́льны (11)

(4) ту́ба

шрубава́нне (10)

(6) раху́ба

шрубава́цца (10)

(4) шу́ба


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

чаму б не есці ўсё