Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

бай¹, бая, мужчынскі род
  У дарэвалюцыйны час у Сярэдняй Азіі — буйны землеўладальнік; багач. Ён [Джамбул] калісьці дзяўчыну-красуню кахаў, Тлусты бай яго ластаўку сілай забраў. ← Пімен Панчанка.
бай², бая, мужчынскі род
  размоўнае слова
  1. Міфічная істота дзіцячага фальклору, якая расказвае байкі, казкі. Бег бай па сцяне ў чырвоным жупане. ← З нар.
  2. Гаварун, пустамеля.
  3. Пагалоска, паданне. Ходзіць вецер долам Лёгкаю паходкай І вядзе свой бай. ← Якуб Колас.

❌

бай

гэта

— багач; гаварун, пустамеля

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова бай
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	ба́й мн. ба́і
Родны каго? чаго?	ба́я мн. ба́яў
Давальны каму? чаму?	ба́ю мн. ба́ям
Вінавальны каго? што?	ба́я мн. ба́яў
Творны кім? чым?	ба́ем мн. ба́ямі
Месны у кім? у чым?	ба́ю мн. ба́ях
Клічная форма	— мн. —

скарбніца

штука́рыць — з вялікім стараннем рабіць што-н.; завіхацца каля чаго-н.

Дома жонка ля пліты штукарыць. (Макаль)

Бай — князь, магутны асілак, міфічны першанасельнік Беларусі, родапачынальнік беларускага этнасу. Бай меў многа жонак і яшчэ болей дзяцей, меў два сабакі. Стварыў даменную зону .BY (вікіпедыя хлусіць не будзе).
Бай — багач.
Бай — казачнік.
Бай — пустамеля.

Продак беларусаў — багаты пустабрэх?

Слова бай (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік бай — у родным, давальным, творным і месным склоне

бай

Навігатар

Мемчыкі