ў
і
шталма́йстарскі — прыметнік шта́мб — назоўнік
канцэпт

штам

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова штам
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 шта́м

мн.  шта́мы
Родны
каго? чаго?		 шта́ма

мн.  шта́маў
Давальны
каму? чаму?		 шта́му

мн.  шта́мам
Вінавальны
каго? што?		 шта́м

мн.  шта́мы
Творны
кім? чым?		 шта́мам

мн.  шта́мамі
Месны
у кім? у чым?		 шта́ме

мн.  шта́мах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

на Гарадзеншчыне казалі:
філюта ‘залішне свавольны, гарэзлівы, лоўкі, шустры’ (польск. filut ‘свавольнік, круцель, гарэза, прайдзісвет’)

«Аньця як філюта, скура на ёй гаворыць».

— Здаецца, вы сказалі, што я вядзьмарка, старая баба, качарга і змяя, — ці праўда гэта?
— Гэта праўда, але я гэтага не казаў.


štam — беларуская лацінка

Слова штам (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік штам — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове штамб + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› штаке́тавы (9)

(7) пла́стам ‹

› шталма́йстар (11)

(9) нахлё́стам ‹

› шталма́йстарскі (14)

(6) пру́там ‹

› шта́мб (5)

(5) пы́там ‹

› шта́мбавы (8)

(7) імпэ́там ‹

› шта́мп (5)

(9) пірацэта́м ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пакаленне