Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

байка¹, байкі, ДМ байцы; Родны склон мн. баек; жаночы род
  1. Кароткі літаратурны твор алегарычнага зместу з павучальнай канцоўкай. Байка — суровы жанр, які вымагае тонкіх, а значыць і шырокіх абагульненняў. ← Піліп Пестрак. // Казка пераважна кароткага зместу. Папраўдзе кажучы, хлопчыку не так хацелася дапамагчы старому, як паслухаць яго байкі, якія вельмі складка ўмеў расказваць дзед Нупрэй. ← Іван Шуцько.
  2. часцей мн. (байкі, баек); пераноснае значэнне размоўнае слова Пустыя размовы, выдумкі. [Ларыса Фёдараўна:] — Давайце хутчэй садзіцца за стол. Андрэй з дарогі, а мы яго байкамі частуем. ← Уладзімір Мехаў. Праходзячы праз дзесятыя вусны, навіны перарабляліся ў бліскучыя байкі. ← Змітрок Бядуля.
байка², байкі, ДМ байцы; мн. няма; жаночы род
  Мяккая, пераважна баваўняная тканіна з прыгладжаным ворсам.

❌

байка

гэта

— тканіна

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова байка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	ба́йка мн. ба́йкі
Родны каго? чаго?	ба́йкі мн. ба́ек
Давальны каму? чаму?	ба́йцы мн. ба́йкам
Вінавальны каго? што?	ба́йку мн. ба́йкі
Творны кім? чым?	ба́йкай, ба́йкаю мн. ба́йкамі
Месны у кім? у чым?	ба́йцы мн. ба́йках
Клічная форма	— мн. —

Слова байка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік байка — у родным, давальным, творным і месным склоне

байка

Навігатар

Мемчыкі